Τις υπάρχουσες καταστροφικές αλιευτικές πρακτικές στηλιτεύει και επιχειρεί να ανατρέψει ο ΜΚΟ Αρχιπέλαγος, υπενθυμίζοντας στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής τον μη εναρμονισμό της ελληνικής νομοθεσίας με τον ΕΚ 1967/2006.
Ο κανονισμός αυτός επιτρέπει την αλιεία με μηχανότρατα μέχρι το όριο του ενός ναυτικού μιλίου από τις ακτές, κατά παρέκκλιση και μόνο για περιορισμένο αριθμό σκαφών, και βέβαια κατόπιν εναρμόνισης προς τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις. Ένας κανονισμός, που παρακάμφθηκε από τον πρώην υπουργό Αλέξανδρο Κοντό, ο οποίος στις 5/3/2008 υπέγραψε οδηγία σύμφωνα με την οποία η αλιεία επιτρέπεται να διενεργείται και πέραν αυτού του ορίου σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια.
Οι έρευνες που διενεργεί την τελευταία δεκαετία το Αρχιπέλαγος όμως καταδεικνύουν το καταστροφικό έργο που προκαλεί η παραπάνω πρακτική, ειδικά στα σπάνια και ιδιαίτερα παραγωγικά ενδιαιτήματα των ελληνικών θαλασσών. Η καταστροφή αυτή των παραγωγικών οικοτόπων έχει ως αποτέλεσμα τη δραστική μείωση των ιχθυαποθεμάτων αλλά και στον οικονομικό μαρασμό της παράκτιας αλιείας.
«Τονίζουμε ότι η διαφορά της απόστασης του μισού ναυτικού μιλίου από τη στεριά, δεν είναι ποσοτική -μέγεθος αλιευτικού πεδίου- αλλά ποιοτική. Η συγκεκριμένη περιοχή αποτελεί μέρος της παράκτιας ζώνης που στηρίζει παράκτια ενδιαιτήματα ιδιαίτερης σημασίας για την αναγέννηση των ιχθυαποθεμάτων. Στη ζώνη αυτή μετακινούνται τα ιχθυαποθέματα από τα βαθύτερα προς τα πιο ρηχά και θερμά νερά για σκοπούς αναπαραγωγής», επισημαίνει η Αναστασία Μήλιου, Υδροβιολόγος Συντονίστρια Επιστημονικής Έρευνας & Δράσεων Προστασίας Αρχιπελάγους.
Ο κανονισμός αυτός επιτρέπει την αλιεία με μηχανότρατα μέχρι το όριο του ενός ναυτικού μιλίου από τις ακτές, κατά παρέκκλιση και μόνο για περιορισμένο αριθμό σκαφών, και βέβαια κατόπιν εναρμόνισης προς τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις. Ένας κανονισμός, που παρακάμφθηκε από τον πρώην υπουργό Αλέξανδρο Κοντό, ο οποίος στις 5/3/2008 υπέγραψε οδηγία σύμφωνα με την οποία η αλιεία επιτρέπεται να διενεργείται και πέραν αυτού του ορίου σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια.
Οι έρευνες που διενεργεί την τελευταία δεκαετία το Αρχιπέλαγος όμως καταδεικνύουν το καταστροφικό έργο που προκαλεί η παραπάνω πρακτική, ειδικά στα σπάνια και ιδιαίτερα παραγωγικά ενδιαιτήματα των ελληνικών θαλασσών. Η καταστροφή αυτή των παραγωγικών οικοτόπων έχει ως αποτέλεσμα τη δραστική μείωση των ιχθυαποθεμάτων αλλά και στον οικονομικό μαρασμό της παράκτιας αλιείας.
«Τονίζουμε ότι η διαφορά της απόστασης του μισού ναυτικού μιλίου από τη στεριά, δεν είναι ποσοτική -μέγεθος αλιευτικού πεδίου- αλλά ποιοτική. Η συγκεκριμένη περιοχή αποτελεί μέρος της παράκτιας ζώνης που στηρίζει παράκτια ενδιαιτήματα ιδιαίτερης σημασίας για την αναγέννηση των ιχθυαποθεμάτων. Στη ζώνη αυτή μετακινούνται τα ιχθυαποθέματα από τα βαθύτερα προς τα πιο ρηχά και θερμά νερά για σκοπούς αναπαραγωγής», επισημαίνει η Αναστασία Μήλιου, Υδροβιολόγος Συντονίστρια Επιστημονικής Έρευνας & Δράσεων Προστασίας Αρχιπελάγους.
[Σωτήρης Σκουλούδης - zougla.gr]
