Η Μικρή Πρέσπα, στο δάσος της Δαδιάς και το θαλάσσιο πάρκο στην Αλόννησο είναι τρεις περιπτώσεις της «άλλης Ελλάδας» που δείχνουν πώς όταν υπάρξει θέληση ακόμα και δύσκολα προβλήματα μπορούν να ξεπεραστούν. Περιοχές που «δείχνουν τον δρόμο» για την προστασία ευαίσθητων οικοσυστημάτων και αποδεικνύουν ότι η προστασία της Φύσης φέρνει και την οικονομική ανάπτυξη.Η Μικρή Πρέσπα ξεχωρίζει ανάμεσα στις προστατευόμενες περιοχές της χώρας, καθώς η περιβαλλοντική της κατάσταση βελτιώνεται σταθερά χάρη στις παρεμβάσεις των ανθρώπων! Για παράδειγμα, ο πληθυσμός ειδικά των αργυροπελεκάνων και των ροδοπελεκάνων σημειώνει αύξηση, ενώ τα υγρά λιβάδια έχουν τριπλασιαστεί σε έκταση τα τελευταία πέντε χρόνια.Αποτέλεσμα ήταν η περιοχή να βγει από τη «μαύρη λίστα» (Κατάλογος Μοντρέ) το 1999, στην οποία είχε περιέλθει το 1990. Η έλλειψη ολοκληρωμένης διαχείρισης των υδάτων σε επίπεδο διασυνοριακής λεκάνης απορροής παραμένει σημαντικό πρόβλημα, ωστόσο η συστηματική φροντίδα της Εταιρείας Προστασίας Πρεσπών έχει βάλει πλέον την προστατευόμενη περιοχή στον σωστό δρόμο.
(Διαβάστε περισσότερα)
Ενας «πράσινος παράδεισος» είναι σύμφωνα με όσους την έχουν επισκεφθεί η περιοχή του δάσους Δαδιάς, Λευκίμμης και Σουφλίου. Πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους βιοτόπους της Ευρώπης, ιδανικό για τη διαβίωση των αρπακτικών, καθώς η πλούσια δασική κάλυψη διακόπτεται συχνά από ξέφωτα, μικρά βοσκοτόπια και καλλιεργούμενες εκτάσεις. Στην περιοχή φιλοξενούνται 36 από τα 38 είδη ευρωπαϊκών αρπακτικών πουλιών και είναι η μόνη περιοχή της ηπείρου που συναντάμε ταυτόχρονα τα τρία από τα τέσσερα είδη γυπών της Ευρώπης. Το ένα από αυτά, ο μαυρόγυπας (Aegypius monachus), αποτελεί και το είδος «σημαία» της περιοχής, καθώς διατηρεί στη Δαδιά τη μοναδική αναπαραγωγική του αποικία στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια. Σημαντικό μερίδιο στην προστασία της Δαδιάς έχει η περιβαλλοντική οργάνωση WWF, που δραστηριοποιείται για χρόνια στην περιοχή.
Τέλος, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα αρμονικής συνεργασίας ανθρώπου και Φύσης έχει γίνει πλέον η περιοχή του θαλάσσιου πάρκου Αλοννήσου. Η μεγάλη επιτυχία στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι η περιοχή έχει ταυτιστεί με τη φώκια και την προστασία της, προσελκύοντας κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες. Χαρακτηριστικό είναι ότι εκτός από την πληθυσμό της φώκιας, μικρή αλλά σταθερή είναι τα τελευταία χρόνια και η αύξηση στον πληθυσμό της Αλοννήσου, με ολοένα και περισσότερους να απασχολούνται στον οικοτουρισμό. Σημαντική συνεισφορά σε αυτή την εξέλιξη είχε η περιβαλλοντική οργάνωση Mom, που για χρόνια εργάζεται στην περιοχή.
[kala-nea.blogspot.com]
